iş güvenliği

İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Meclisi İSİG, Temmuz 2023 ayına ait iş cinayetleri raporunu açıkladı. Rapora göre, 2023 yılının ilk yedi ayında (Ocak’ta 116, Şubat’ta 195, Mart’ta 130, Nisan’da 123, Mayıs’ta 146, Haziran’da 159 ve Temmuz’da 182 olmak üzere) en az 1051 işçi hayatını kaybetti... İşkollarına göre iş cinayetleri Tarım, Orman işkolunda 56 emekçi (22 işçi ve 34 çiftçi); Taşımacılık işkolunda 28 işçi; İnşaat, Yol işkolunda 21 işçi; Belediye, Genel İşler işkolunda 16 işçi; Konaklama, Eğlence işkolunda 10 işçi; Ticaret, Büro, Eğitim, Sinema işkolunda 9 emekçi; Enerji işkolunda 8 işçi; Gıda, Şeker işkolunda 7 işçi; Metal işkolunda 6 işçi; Madencilik işkolunda 5 işçi; Gemi, Tersane, Deniz, Liman işkolunda 3 işçi; Tekstil, Deri işkolunda 2 işçi; Basın, Gazetecilik İşkolunda 2 işçi; Çimento, Toprak, Cam işkolunda 2 işçi; Sağlık, Sosyal Hizmetler işkolunda 2 işçi; Savunma, Güvenlik işkolunda 2 işçi; Petro-Kimya, Lastik işkolunda 1 işçi; Ağaç, Kâğıt işkolunda 1 işçi; elimizdeki veriler ışığında çalıştığı işkolunu belirleyemediğimiz 1 işçi hayatını kaybetti… Nedenlerine göre iş cinayetleri Trafik, Servis Kazası nedeniyle 52 işçi; Ezilme, Göçük nedeniyle 35 işçi; Elektrik Çarpması nedeniyle 22 işçi; Yüksekten Düşme nedeniyle 17 işçi; Kalp Krizi, Beyin Kanaması nedeniyle 16 işçi; Şiddet nedeniyle 11 işçi; Zehirlenme, Boğulma nedeniyle 9 işçi; İntihar nedeniyle 6 işçi; Patlama, Yanma nedeniyle 5 işçi; Kesilme, Kopma nedeniyle 3 işçi; diğer nedenlerden dolayı 6 işçi hayatını kaybetti… Yaş gruplarına göre iş cinayetleri 14 yaş ve altı 6 çocuk işçi, 15-17 yaş arası 4 çocuk/genç işçi, 18-29 yaş arası 38 işçi, 30-49 yaş arası 63 işçi, 50-64 yaş arası 47 işçi, 65 yaş ve üstü 15 işçi, yaşını bilmediğimiz 9 işçi hayatını kaybetti… Bölgelere göre iş cinayetleri 15 ölüm İstanbul’da; 10 ölüm Afyon’da; 8 ölüm Antalya’da; 7’şer ölüm İzmir, Kocaeli ve Muğla’da; 6’şar ölüm Balıkesir, Manisa ve Samsun’da; 5’er ölüm Ankara, Aydın, Batman, Burdur, Bursa, Denizli ve Mardin’de; 4’er ölüm Çorum, Düzce, Edirne ve Kastamonu’da; 3’er ölüm Erzurum, Isparta, Kahramanmaraş, Karaman, Konya, Sivas ve Trabzon’da; 2’şer ölüm Adana, Ağrı, Çanakkale, Erzincan, Kütahya, Osmaniye ve Irak’ta; 1’er ölüm Aksaray, Ardahan, Bingöl, Bolu, Çankırı, Diyarbakır, Elazığ, Eskişehir, Giresun, Hatay, Kars, Kayseri, Kırıkkale, Kırklareli, Kırşehir, Malatya, Ordu, Sakarya, Sinop, Şanlıurfa, Tokat, Uşak, Van, Zonguldak ve Yunanistan’da meydana geldi…

Eylül’de 157, 2022 yılının ilk dokuz ayında (273 günde) en az 1359 işçi hayatını kaybetti İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Meclisi (İSİG) 2022 yılınını ilk dokuzx ayına ait iş cinayetleri raporunu açıkladı. Rapora göre 2022 yılının ilk dokuz ayında iş cinayetlerinin aylara göre dağılımı şöyle: Ocak ayında 120, Şubat ayında 109, Mart ayında 122, Nisan ayında 129, Mayıs ayında 176, Haziran ayında 189, Temmuz ayında 171, Ağustos ayında 186 ve Eylül ayında 157 işçi hayatını kaybetti... 2022 yılının ilk dokuz ayında iş cinayetlerinin istihdam biçimlerine göre dağılımına baktığımızda 1173 ücretli (işçi ve memur) ve 186 kendi nam ve hesabına çalışan (çiftçi ve esnaf) hayatını kaybetti. Yani ölenlerin yüzde 86’sını ücretliler yüzde 14’ünü ise kendi nam ve hesabına çalışanlar oluşturuyor… 2022 yılının ilk dokuz ayında iş cinayetlerinde ölenlerin 39’u (yüzde 2,86) sendikalı işçi, 1320’si ise (yüzde 97,14) sendikasız. Sendikalı işçiler metal, belediye, kimya, sağlık, madencilik, enerji, taşımacılık, tarım, iletişim, eğitim ve güvenlik işkollarında çalışıyordu. İşkollarına göre Tarım, Orman işkolunda 275 emekçi (141 işçi ve 134 çiftçi); İnşaat, Yol işkolunda 269 işçi; Taşımacılık işkolunda 163 işçi; Metal işkolunda 79 işçi; Ticaret, Büro, Eğitim, Sinema işkolunda 76 emekçi; Belediye, Genel İşler işkolunda 74 işçi; Konaklama, Eğlence işkolunda 57 işçi; Sağlık, Sosyal Hizmetler işkolunda 55 işçi; Madencilik işkolunda 53 işçi; Enerji işkolunda 41 işçi; Gemi, Tersane, Deniz, Liman işkolunda 35 işçi; Savunma, Güvenlik işkolunda 27 işçi; Petro-Kimya, Lastik işkolunda 27 işçi; Tekstil, Deri işkolunda 25 işçi; Ağaç, Kâğıt işkolunda 18 işçi; Gıda, Şeker işkolunda 14 işçi; Çimento, Toprak, Cam işkolunda 14 işçi; Basın, Gazetecilik işkolunda 7 işçi; Banka, Finans, Sigorta işkolunda 3 işçi; İletişim işkolunda 2 işçi; Elimizdeki veriler ışığında çalıştığı işkolunu belirleyemediğimiz 45 işçi hayatını kaybetti… Nedenlerine göre Trafik, Servis Kazası nedeniyle 306 işçi; Ezilme, Göçük nedeniyle 266 işçi; Yüksekten Düşme nedeniyle 205 işçi; Kalp Krizi, Beyin Kanaması nedeniyle 148 işçi; Elektrik Çarpması nedeniyle 72 işçi; Zehirlenme, Boğulma nedeniyle 63 işçi; İntihar nedeniyle 56 işçi; Şiddet nedeniyle 55 işçi; Covid-19 nedeniyle 45 işçi; Patlama, Yanma nedeniyle 38 işçi; Nesne Çarpması, Düşmesi nedeniyle 18 işçi; Kesilme, Kopma nedeniyle 11 işçi; Diğer nedenlerden dolayı 76 işçi hayatını kaybetti… Cinsiyete göre 86 kadın işçi ve 1273 erkek işçi hayatını kaybetti… Yaş gruplarına göre 14 yaş ve altı 21 çocuk işçi, 15-17 yaş arası 31 çocuk/genç işçi, 18-27 yaş arası 212 işçi, 28-50 yaş arası 659 işçi, 51-64 yaş arası 280 işçi, 65 yaş ve üstü 80 işçi, Yaşını bilmediğimiz 76 işçi hayatını kaybetti… Mülteci/göçmen işçi ölümleri 2022 yılının ilk dokuz ayında 75 mülteci/göçmen işçi hayatını kaybetti. Bu işçilerin geldikleri ülkelere bakarsak: 33 işçi Suriyeli; 16 işçi Afganistanlı; 6 işçi Türkmenistanlı, 4 işçi Özbekistanlı; 3’er işçi İranlı ve Rusyalı; 1’er işçi Azerbaycan, Belaruslu, Endonezyalı, Iraklı, Kuveytli, Nijeryalı, Pakistanlı, Sırbistanlı, Ukraynalı ve Yunanistanlı... Bölgelere göre 2022 yılının ilk dokuz ayında Türkiye’nin 78 şehrinde ve yurtdışında on dokuz ülkede iş cinayeti gerçekleştiğini tespit ettik: 187 ölüm İstanbul’da; 60 ölüm İzmir’de; 44 ölüm Muğla’da; 43’er ölüm Antalya ve Bursa’da; 41’er ölüm Denizli ve Gaziantep’te; 40’ar ölüm Kocaeli ve Mersin’de; 37’şer ölüm Konya ve Samsun’da; 35 ölüm Manisa’da; 32 ölüm Ankara’da; 31’er ölüm Aydın ve Kayseri’de; 30 ölüm Şanlıurfa’da; 25 ölüm Balıkesir’de; 22 ölüm Adana’da; 21’er ölüm Sakarya ve Zonguldak’ta; 17’şer ölüm Hatay ve Sivas’ta; 16’şar ölüm Çanakkale, Diyarbakır, Kahramanmaraş ve Malatya’da; 15’er ölüm Kütahya ve Ordu’da; 14’er ölüm Tekirdağ ve Trabzon’da; 13’er ölüm Kastamonu ve Mardin’de; 12 ölüm Adıyaman’da; 11’er ölüm Bolu, Düzce ve Erzurum’da; 10’ar ölüm Rize ve Şırnak’ta; 9’ar ölüm Afyon, Batman, Uşak, Van ve Yalova’da; 8’er ölüm Eskişehir ve Karabük’te; 7’şer ölüm Ağrı, Bilecik, Burdur, Çankırı, Çorum, Kırıkkale, Siirt ve Tokat’ta; 6’şar ölüm Aksaray, Artvin, Elazığ, Isparta, Karaman, Kırşehir, Osmaniye ve Sinop’ta; 5’er ölüm Bartın, Edirne, Giresun ve Kars’ta; 4’er ölüm Hakkari, Iğdır, Kırklareli, Kilis, Nevşehir ve Niğde’de; 2’şer ölüm Amasya, Ardahan, Bayburt, Bingöl, Muş ve Yozgat’ta; 1 ölüm Gümüşhane’de; 29 ölüm Yurdışında (6 Irak, 3 Kuzey Kıbrıs; 2’şer İsrail, Mısır, Rusya; 1’er Azerbaycan, Bosna Hersek, Brezilya, Çin, Dominik, Kuveyt, Libya, Makedonya, Malta, Özbekistan, S.Arabistan, Tunus, Yunanistan, Yurtdışı) meydana geldi...

Temmuz’da 169, 2022 yılının ilk yedi ayında (212 günde) en az 1014 işçi hayatını kaybetti İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Meclisi’nin (İSİG) temmuz ayı ‘İş Cinayetleri Raporu’na göre, geçen ay 169 emekçi iş cinayetlerinde hayatını kaybetti. Yılın ilk yedi ayında hayatını kaybeden işçi sayısı 1014’e yükseldi. En çok ölüm mevsimlik tarım işçilerin yoğunlukta olduğu tarım ve orman iş kolunda yaşanırken; inşaat iş kolu ikinci sırada yer aldı. İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Meclisi (İSİG), temmuz ayı ‘İş Cinayetleri Raporu’nu yayınladı. Rapora göre; Temmuz 2022’de iş cinayetlerinde 169 emekçi yaşamını yitirdi ve yılın ilk yedi ayında iş cinayetlerinde yaşamını yitiren emekçi sayısı 1014’e yükseldi. Rapordan başlıklar 1- Temmuz ayında tarım, orman işkolunda 55 iş cinayeti meydana geldi. Böylece bu yıl işkolundaki ölümler 199’a ulaştı. Özellikle mevsimlik tarım işçilerinin çalıştıkları bölgelere ya da tarlaya yolculuğu sırasında uygun olmayan ulaşım araçlarının kullanılması, eskiyen traktörler, işçilerin barınma-dinlenme-temizlik alanlarının yetersizliği, son dönemde kene ısırmaları vb. ölümlerin temel nedenlerini oluşturuyor. 2- İnşaatlardaki ölümler de devam ediyor. Temmuz ayında 28, bu yıl ise şu ana kadar 192 inşaat işçisi arkadaşımızı kaybettik. (Ki bu sayıya yapı işlerinde çalışan ancak ana işverenden dolayı başka işkollarına kaydettiğimiz ölümler dahil değil). Dış cephe iskele, çatı, asansör boşluğu vb. yüksekten düşmeler ölümlerin yarıdan fazlasını oluştururken diğer iki temel neden ise ezilme/göçük ile elektrik çarpmaları. 3- En çok işçi ölümünün meydana geldiği üçüncü işkolu ise taşımacılık. Yoğun çalışma, mobbing, uzun çalışma saatleri, uygun olmayan yollar ve araçlar, beslenme ve uyku düzensizliği vb. sorunlar iş cinayetlerine davetiye çıkarıyor. Ölümlerin yüzde 75’ini trafik kazaları oluştururken diğer önemli bir neden ise çalışma koşullarına bağlı kalp krizleri. 4- Konaklama işkoluna ise ayrı bir parantez açmak gerekiyor. Türkiye’de turizm sezonunun açılması ile birlikte işçilerin uzun çalışma, düşük ücret vb. sorunlar dolayısıyla oluşan sağlık sorunları önemli bir gerçeklik. Diğer yandan ana işverenlerden dolayı moto kurye ölümlerini de bu işkoluna kaydediyoruz. Şu ana kadar en az 18 moto kurye ölümünü kayıt altına aldık. 5- Sanayi işkollarına baktığımızda (taşımacılığa ayrıca değinmiştik) ölümlerin yüzde 25’i metal, madencilik, enerji, tersane/gemi, kimya, tekstil... işkollarında meydana geldi. Özellikle sendikasızlaştırmanın sonuçlarının ortaya çıktığı ve genç işçi ölümlerinin yoğunlaştığını gözlemliyoruz. 6- Temmuz ayı ile birlikte okulların kapanması ve çocukların özellikle tarım işkolunda çalışmaya başlamasıyla (ücretsiz aile emeği ve mevsimlik işçilik) birlikte çalışan çocuk ölümlerinin artışına tanık oluyoruz. İlk altı ayda çalışırken ölen çocuk sayısı 24 iken sadece Temmuz ayında bu sayı 15. Ölen çocukların 1/3’ü de 14 yaş ve altında. 7- İlk yedi ayda 55 mülteci/göçmen işçi ölümü kayıt altına alabildik. Tabi göçmen iş cinayetlerini tespit edebilmek bir hayli güç. Örneğin geçen hafta AA’da çıkan bir haberde “İstanbul Esenyurt'ta çalıştığı tekstil atölyesinde kumaş sıkıştırma makinesine kolunu kaptıran yabancı uyruklu işçi hayatını kaybetti” haberi yer aldı. Haberde yer verilen “yabancı uyruklu” ifadesi ayrı bir tartışma konusu, mülteci/göçmen işçiler konulu bir rapor çıkarınca bu konuya yer vereceğiz. Ancak yaptığımız araştırmalar sonucu ölen işçiye dair sadece Afrikalı olduğu bilgisine ulaşabildik. İstanbul’da iş cinayetinde ölen işçiye dair ulaşabildiğimiz bilgi bu ise durumu siz düşünün! Aylara göre 2022 yılının ilk yedi ayında iş cinayetlerinin aylara göre dağılımı şöyle: Ocak ayında 120, Şubat ayında 109, Mart ayında 122, Nisan ayında 129, Mayıs ayında 176, Haziran ayında 189 ve Temmuz ayında 169 işçi hayatını kaybetti.. 2022 yılının ilk yedi ayında iş cinayetlerinin istihdam biçimlerine göre dağılımına baktığımızda 867 ücretli (işçi ve memur) ve 147 kendi nam ve hesabına çalışan (çiftçi ve esnaf) hayatını kaybetti. Yani ölenlerin yüzde 86’sını ücretliler yüzde 14’ünü ise kendi nam ve hesabına çalışanlar oluşturuyor… İşkollarına göre 2022 yılının ilk yedi ayında iş cinayetlerinin işkollarına göre dağılımı şöyle: Tarım, Orman işkolunda 199 emekçi (97 işçi ve 102 çiftçi); İnşaat, Yol işkolunda 192 işçi; Taşımacılık işkolunda 124 işçi; Ticaret, Büro, Eğitim, Sinema işkolunda 65 emekçi; Metal işkolunda 62 işçi; Belediye, Genel İşler işkolunda 52 işçi; Sağlık, Sosyal Hizmetler işkolunda 46 işçi; Madencilik işkolunda 42 işçi; Konaklama, Eğlence işkolunda 40 işçi; Enerji işkolunda 35 işçi; Gemi, Tersane, Deniz, Liman işkolunda 26 işçi; Savunma, Güvenlik işkolunda 23 işçi; Petro-Kimya, Lastik işkolunda 21 işçi; Tekstil, Deri işkolunda 19 işçi; Ağaç, Kâğıt işkolunda 12 işçi; Çimento, Toprak, Cam işkolunda 10 işçi; Gıda, Şeker işkolunda 8 işçi; Basın, Gazetecilik işkolunda 5 işçi; Banka, Finans, Sigorta işkolunda 2 işçi; İletişim işkolunda 1 işçi; Elimizdeki veriler ışığında çalıştığı işkolunu belirleyemediğimiz 30 işçi hayatını kaybetti… Nedenlerine göre 2022 yılının ilk yedi ayında iş cinayetlerinin nedenlerine göre dağılımı şöyle: Trafik, Servis Kazası nedeniyle 220 işçi; Ezilme, Göçük nedeniyle 189 işçi; Yüksekten Düşme nedeniyle 152 işçi; Kalp Krizi, Beyin Kanaması nedeniyle 112 işçi; Elektrik Çarpması nedeniyle 50 işçi; Zehirlenme, Boğulma nedeniyle 49 işçi; İntihar nedeniyle 49 işçi; Covid-19 nedeniyle 42 işçi; Şiddet nedeniyle 41 işçi; Patlama, Yanma nedeniyle 33 işçi; Nesne Çarpması, Düşmesi nedeniyle 15 işçi; Kesilme, Kopma nedeniyle 8 işçi; Diğer nedenlerden dolayı 54 işçi hayatını kaybetti… Cinsiyete göre 2022 yılının ilk yedi ayında iş cinayetlerinin cinsiyetlere göre dağılımı şöyle: 68 kadın işçi ve 946 erkek işçi hayatını kaybetti… Yaş gruplarına göre 2022 yılının ilk yedi ayında iş cinayetlerinin yaş gruplarına göre dağılımı şöyle: 14 yaş ve altı 14 çocuk işçi, 15-17 yaş arası 25 çocuk/genç işçi, 18-27 yaş arası 148 işçi, 28-50 yaş arası 483 işçi, 51-64 yaş arası 217 işçi, 65 yaş ve üstü 69 işçi, Yaşını bilmediğimiz 58 işçi hayatını kaybetti… Mülteci/göçmen işçiler 2022 yılının ilk yedi ayında 55 mülteci/göçmen işçi hayatını kaybetti. Bu işçilerin geldikleri ülkelere bakarsak: 24 işçi Suriyeli; 12 işçi Afganistanlı; 4 işçi Özbekistanlı; 3 işçi İranlı; 2 işçi Türkmenistanlı, 1’er işçi Azerbaycan, Belaruslu, Endonezyalı, Iraklı, Kuveytli, Rusyalı, Pakistanlı, Sırbistanlı, Ukraynalı ve Yunanistanlı... Örgütlenme durumu 2022 yılının ilk yedi ayında iş cinayetlerinde ölenlerin 27’si (yüzde 2,66) sendikalı işçi, 987’si ise (yüzde 97,34) sendikasız. Sendikalı işçiler metal, kimya, madencilik, sağlık, belediye, iletişim, enerji, taşımacılık ve güvenlik işkollarında çalışıyordu. Bölgelere göre 2022 yılının ilk yedi ayında Türkiye’nin 75 şehrinde ve yurtdışında on yedi ülkede iş cinayeti gerçekleştiğini tespit ettik: 136 ölüm İstanbul’da; 38’er ölüm Antalya ve İzmir’de; 37 ölüm Muğla’da; 35 ölüm Mersin’de; 32 ölüm Denizli’de; 31 ölüm Kocaeli’nde; 29 ölüm Samsun’da; 28’er ölüm Bursa ve Kayseri’de; 26’şar ölüm Konya ve Manisa’da; 23’er ölüm Ankara, Aydın ve Gaziantep’te; 22 ölüm Şanlıurfa’da; 18 ölüm Adana’da; 17 ölüm Zonguldak’ta; 15 ölüm Sakarya’da; 14’er ölüm Çanakkale ve Trabzon’da; 13’er ölüm Balıkesir ve Kütahya’da; 12’şer ölüm Hatay ve Malatya’da; 11’er ölüm Kahramanmaraş ve Sivas’ta; 10’ar ölüm Adıyaman, Diyarbakır ve Mardin’de; 9’ar ölüm Kastamonu ve Rize’de; 8’er ölüm Düzce, Erzurum, Karabük, Şırnak ve Tekirdağ’da; 7’şer ölüm Afyon, Ağrı, Batman, Bolu, Eskişehir, Kırıkkale, Ordu, Siirt, Uşak ve Yalova’da; 6’şar ölüm Artvin, Bilecik ve Çorum’da; 5’er ölüm Burdur, Çankırı, Edirne, Karaman ve Van’da; 4’er ölüm Bartın, Hakkari, Isparta, Kırklareli, Kırşehir, Niğde, Sinop ve Tokat’ta; 3’er ölüm Aksaray, Elazığ, Giresun, Iğdır, Kars, Kilis, Nevşehir ve Osmaniye’de; 2’şer ölüm Bingöl ve Muş’ta; 1’er ölüm Ardahan ve Bayburt’ta; 26 ölüm Yurdışında (5 Irak, 3 Kuzey Kıbrıs; 2’şer İsrail, Rusya; 1’er Azerbaycan, Bosna Hersek, Brezilya, Çin, Dominik, Kuveyt, Libya, Makedonya, Malta, Mısır, Özbekistan, S.Arabistan, Tunus, Yurtdışı) meydana geldi...

Gelişmiş kapitalist ülkelerde işçilere dayatılan sömürü koşulları katlanılamaz boyutlarda. İngiltere'de güvencesiz koşullarda çalışanların sayısı artarken ABD'de ise 20 milyonu aşkın kişinin işsizlik yardımları kesilecek. ABD ve İngiltere'de iş güvenliği giderek azalırken aynı zamanda artan işsizlik oranları sonucu milyonlarca kişi yoksulluk koşulları altında yaşamaya çalışıyor. ABD'de salgın döneminde sağlanan işsizlik yardımlarının 6 Eylül'de sona ermesiyle 20 milyon kişinin gelirsiz kalması bekleniyor. İngiltere merkezli Open Democracy haber sitesinde yayınlanan Adam Bychawski imzalı yazıda, ülkede tespit edilen 3,7 milyon kişinin düşük ücretlerle ve güvencesiz bir işte çalıştığı ortaya konuldu. Yazıya göre, İngiltere hükümetinin ücretli izinleri sona erdirme ve geçici yardımları kesme planları, birçok işçiyi düşük ücretli ve güvencesiz işlere itebilir. Ülkede işverenlerin işçilere geçim ücreti ödemesi için kampanya yürüten Living Wage Foundation (Yaşayan Ücret Vakfı) tarafından açıklanan yeni bir rapora göre, söz konusu işçilerin pandemi döneminde işlerini kaybetme ihtimalleri, devamlı sözleşmeli çalışanlara göre dört kat daha fazla. Önceki gün yayınlanan bu rapor, İngiltere'nin "yüksek düzeyde iş güvencesizliği ile yeni bir krize girdiğini" gösterdi. İş güvenliğinin en az olduğu konaklama, yemek hizmetleri, sanat ve eğlence gibi alanlardaki işçiler, hükümet pandemi desteğini kestiğinde en çok yoksulluğa sürüklenme riskiyle karşı karşıya olan kesim. Sosyal bakım çalışanları, temizlikçiler ve süpermarket çalışanları da dahil olmak üzere bu alanlardaki işçilerin çoğu zaten güvencesiz sözleşmeler ve düşük ücretlerle çalışıyor. Raporda ayrıca etnik azınlık topluluklarının "beyaz" işçilerden daha fazla iş güvencesizliği riski altında olduğu aktarıldı. Ülkede Bangladeşli işçilerin yüzde 41'i, Pakistanlı işçilerin yüzde 33'ü ve "siyah" işçilerin yüzde 28'i güvencesiz işlerde çalışıyor. Güvenceli çalışmaya sahip değiller Living Wage Foundation (Yaşayan Ücret Vakfı) direktörü Graham Griffiths, "Güvencesiz çalışma şartları sonucu milyonlarca kişi başını suyun üstünde tutmakta zorlanıyor" açıklaması yaptı. Griffiths, "Pandeminin büyük zararlarından kurtulmaya çalışırken makul ücretli ve güvenli çalışma saatlerine sahip işler üzerine kurulu bir ekonomiye hayati derecede ihtiyaç olduğu ortada. Bunun farkına varamamak gibi gerçek bir tehlike içindeyiz" diye konuştu. Vakıf, günlük ihtiyaçları karşılaması gereken saatlik asgari ücret tutarını da açıkladı. Buna göre, en temel ihtiyaçların karşılanabileceği saatlik asgari ücretlerin İngiltere genelinde 9,50 Sterlin, Londra'da ise 10,85 Sterlin olması gerekiyor. Ancak hükümetin yasal saatlik asgari ücreti 8,91 sterlin. İşçi Partisi ise bir sonraki genel seçimi kazanması halinde, istihdam durumlarına bakılmaksızın tüm işçilerin aynı güvence ve haklara sahip olacağını savunuyor. İşçi Partisi Genel Başkan Yardımcısı Angela Rayner, söz konusu raporun İngiltere'nin ekonomik modelinin bozulduğunun kanıtı olduğunu ifade etti. İşsizlik yardımları kesilecek ABD merkezli Jacobin dergisinden Matt Bruenig'in kaleme aldığı yazıda, ülkede milyonlarca kişinin işsizlik yardımının kesilmesinin planlandığı aktarıldı. Yazıya göre, pandemi dönemi Amerikan Kurtarma Planı Yasası (ARPA) gereği sağlanan 300 dolarlık işsizlik yardımları 6 Eylül'de sona eriyor. ABD Nüfus Sayım Bürosu'nun Hanehalkı Nabız Anketi'ne göre, kesintilerin 20 milyon ABD vatandaşını etkilemesi bekleniyor. Bu kesintilere gerekçe olarak eyalet yöneticilerinin "istihdamı artırma" savunması yapması ise gerçeği yansıtmıyor. Haziran ayından itibaren bu eyaletlerde istihdam oranı yüzde 0,4 azaldı. Bir diğer açıklanan verilere göre, henüz işsizlik yardımlarını sona erdirmeyen eyaletlerde bu yardımdan faydalanan yedi milyon kişi var. Bu kişiler ortalama 3,7 üyeli hanelerde yaşarken 6 Eylül'de yardımların kesilmesi halinde bu durumdan 20,5 milyon insanın etkilenmesi bekleniyor.  

SGK verilerine göre pandemi nedeniyle işten çıkarmanın yasak olduğu 2020 yılında 176 bin 622 işçi Kod-29 ile işten çıkarıldı. İşten çıkarmalar yılbaşından bu yana devam ederken Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı sosyal yardımların merkez bütçe içindeki payı, 2002'te yüzde 1,19 iken 2020'de 5 kat artarak yüzde 5,76’ya yükseldiğini açıkladı. Kovid-19 pandemisinin dünya genelinde olduğu gibi Türkiye’de de etkisini artırması ile birlikte hükümet çeşitli önlemler aldı. Hükümet tarafından alınan önlemlerden biri de pandemi sürecinde uygulanan işten çıkarma yasağı oldu. Fakat veriler yasakların pek işe yaramadığını gösteriyor. SGK verilerine göre 2020’de günde ortalama 491 kişi, 1 Ocak-15 Şubat arası ise günde 289 kişi Kod-29’la işten çıkarıldı. İşten çıkarma yasak olmasına rağmen 2020 yılında 176 bin 622 işçinin Kod-29’la işten çıkarıldığı bildirildi. İşten çıkarmanın kolay yolu: Kod-29 İşverenler tarafından Kod 29 işten çıkarma yasağını delmenin en kolay yolu olarak kullanılıyor. 1 Ocak-15 Şubat tarihleri arasında 12 bin 985 işçi Kod-29’la işten çıkarıldı. Kod-29’un suistimal edilmemesi ve birtakım kurallara bağlanması gerektiğini belirtiliyor. Zira Kod-29 ile işten çıkarılan bir kişi kıdem tazminatı ve ihbar tazminatı alamadığı gibi işsizlik maaşından da yararlanamıyor. İyi niyet ve ahlak kurallarına aykırı davranış sebebiyle işten çıkarma gerekçesi olan Kod-29 sadece işveren beyanı ile uygulanabiliyor ve büyük çoğunluğunun sendikal faaliyet yürüten işçilere uygulandığı belirtiliyor. Kod 29 yasalara yeni girmiş bir uygulama değil. Pandemi öncesinde de işten çıkarma kodlarından biri olarak işverenler tarafından kullanılabiliyordu. Ancak işten çıkarmaların yasaklandığı pandemi döneminde bu koda başvurunun arttığı görülüyor. Pandeminin birinci yıl dönümü nedeniyle açıklama yapan İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği (İSİG), son bir yıllık dönemde Kod 29 ile işten atılan işçilerin sayısının yüzde 70 arttığını açıklamıştı. Sosyal yardım başvurusu arttı İşten çıkarmalarda artış sürerken Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanı Zehra Zümrüt Selçuk, Twitter hesabından, bakanlığın yaptığı sosyal yardımların dününü ve bugününü gösteren infografik paylaştı. Selçuk'un paylaştığı infografikte yer alan verilere göre; sosyal yardım miktarı 2002'de 1,3 milyar TL iken 2020'de yüzde 53 artışla 69,3 milyar TL oldu. Sosyal yardımların GSYH'ya oranı ise 4 kat artarak yüzde 0,38'den yüzde 1,37'ye yükseldi. İnfografikte yer alan diğer veriye göre ise sosyal yardımların merkez bütçe içindeki payı, 2002'te yüzde 1,19 iken 2020'de 5 kat artarak yüzde 5,76 oldu. İnfografikte, kadın sosyal yardım hak sahiplerinin, tüm düzenli sosyal hak sahiplerine oranı yüzde 65, evli sosyal yardım hak sahiplerinin oranı yüzde 71, düzenli yardımlara aktarılan kaynağın tüm yardımlara oranı yüzde 83 olurken nakdi yardımların tüm yardımlar içindeki oranı ise yüzde 96 oldu. Kaynak: Haber2021