2011’de yayımlanan Sessizliğin Sesi: Türkiyeli Ermeniler Konuşuyor adlı kitabın ardından, Sessizliğin Sesi II - Diyarbakırlı Ermeniler Konuşuyor başlıklı kitap da raflardaki yerini aldı. Diyarbakır’ın tarihine, kültürel yapısına dair herhangi bir konu Türkiye’nin “yoğun” gündemi içinde yer bulamıyor. Hrant Dink Vakfı geçen yıl Kasım ayında düzenlediği ‘Diyarbakır ve Çevresi Toplumsal ve Ekonomik Tarihi’ başlıklı konferansta şehrin üzeri örtülen tarihini gün yüzüne çıkarmaya çalışmıştı.
Vakıf, Türkiyeli Ermenilerin siyasi ve kültürel belleğinin izlerini sürdüğü sözlü tarih çalışmaları kapsamında, 2011’de yayımladığı Sessizliğin Sesi: Türkiyeli Ermeniler Konuşuyor adlı kitabın ardından, 2012 yılı içerisinde yürüttüğü çalışmalar sonucunda mülakatlardan derlenen Sessizliğin Sesi II - Diyarbakırlı Ermeniler Konuşuyor başlıklı kitap da raflardaki yerini aldı.
Ferda Balancar'ın derlediği kitapta Diyarbakır, İstanbul, Lübnan, Ermenistan, ABD ve Kanada'da yaşayan 16 Diyarbakırlı Ermeni'nin hikâyeleri, kendi ağızlarından aktarılıyor.
Aslında kitap için 22'si İstanbul'da, 16'sı Diyarbakır'da, 9'u Lübnan'da, 9'u New York'ta, 4'ü Los Angeles'ta, 7'si Montreal'de, 4'ü Toronto'da, 4'ü Yerevan'da, 3'ü de New Jorsey'de toplam 81 Diyarbakırlı Ermeni ile görüşüldüğü belirtiliyor.
Ali Bayramoğlu, kitabın önsözünde, mülakatların ortak noktasında konuşulan Ermenice lehçesi, örf ve âdetler, mutfak kültürü ve daha pek çok unsuru birleştiren, ‘Diyarbakır Ermeniliği’ olgusunun yer aldığını belirtiyor.
Bayramoğlu, “Diaspora’da yaşayan Diyarbakırlı Ermenilerin, kendilerine özgü gelenek ve göreneklerini, bulundukları ülkede yaşatmaya çalıştıkları ve bunda belli ölçüde de olsa başarılı oldukları ortaya çıkıyor” diyor.
Kitap tüm kitapçılarda bulunabilir.
