öğrenci

- Deprem bölgelerinde eğitimin kendisi değil reklamı var - Yetersiz kadro ve yetersiz derslik - Öğretmen olmadığından sınıflar birleştirilerek ders işlenmek zorunda kalınıyor - Geçici eğitim alanları çocukların sağlığını tehdit etmemeli, öğretmenler bu konuda desteklenmelidir - Deprem bölgesinde MEB’e ait toplam bina sayısı: 20 bin 868, Yıkılan bina sayısı: 24, Ağır hasarlı bina sayısı: 83 - Cumhurbaşkanlığı Strateji ve Bütçe Başkanlığı raporuna göre; 12 bin bina hala tetkik edilememiş. - Jeoloji Mühendisleri Odası’na göre; Okullarımızın % 8.5’i oluşturan 4159’u yüksek risk değerleri ile karşılaşma olasılığı bulunan alanlar üzerine inşa edilmiş - 11 ile giden öğretmenlerin yaşadığı sıkıntılar daha varır varmaz başlıyor - Gönüllü olarak giden öğretmenlere hiçbir ücret ödenmiyor - Öğretmenlerin yemek ihtiyacı karşılanamıyor - Öğretmenlerin konaklama ihtiyaçları baştan savma biçimde çözülmekte - Materyal sayısı yetersiz - Öğretmen sayısı yetersiz - Öğrencileri arayıp ‘okula gelin’ diyen bir yöneticileri bile yok - 2 milyon 800 bin civarında öğrenci eğitim alamadı - Kaynak kitap eksik - Öğrencilere öğlen yemeği verilmemekte - YKS’ye girecek öğrencilerin ulaşım ücretleri belirsiz Eğitim- İş Sendikası, deprem bölgesinde eğitimde yaşanan sorunlara ilişkin rapor hazırladı. Raporda; “Milli Eğitim Bakanı Mahmut Özer’in toz pembe söylemleri ile sahadaki gerçekler taban tabana çelişmekte, milyonlarca öğrenci eğitim hakkına kavuşturulmamaktadır” denildi. Raporda, “2 milyon 800 bin civarında öğrenci eğitim alamadığı”, “eğitim alan depremzede öğrencileri arayıp ‘okula gelin’ diyen bir yöneticilerin bile olmadığı” kaydedildi. Eğitim-İş Sendikası, Kahramanmaraş merkezli meydana gelen depremlerin ardından 11 ilde öğretmen ve öğrencilerin eğitimde yaşadığı sorunlara ilişkin bir rapor hazırladı. Raporda, deprem bölgelerine giden gönüllü öğretmenlerin konaklama, materyal ve ücret almadan çalıştığı kaydedildi. Benzer sıkıntıları öğrencilerin de yaşadığı belirtilen rapora göre; “2 milyon 800 bin civarında öğrenci eğitim alamadığı”, “eğitim alan depremzede öğrencileri arayıp ‘okula gelin’ diyen bir yöneticilerin bile olmadığı” aktarıldı. Sahadaki gerçekler-toz pembe söylemler 6 Şubat ve sonrasında gerçekleşen, rant odaklı ve denetimsiz yapılaşma yüzünden resmi rakamlara göre bile 50 binin üzerinde yurttaşımızın canını alan depremlerin ardından 11 ilimizde hayat hâlâ normale dönememekte ve bu illerdeki eğitim sağlıklı, düzenli ve homojen biçimde sürdürülememektedir. Milli Eğitim Bakanı Mahmut Özer’in toz pembe söylemleri ile sahadaki gerçekler taban tabana çelişmekte, 2023’ün Türkiye’sinde milyonlarca öğrenci ilk depremden bu yana 68 gün geçmesine rağmen eğitim hakkına kavuşturulmamaktadır. Eğitim-İş olarak depremin sonrasında yaptığımız açıklamalarda, eğitimin sadece eğitim olmadığını, çocuk ve gençlerin hayatının nispi olarak da olsa normale dönmesinin, onların biraz da olsa sosyalleşerek rehabilite olmasının aracı olduğunu vurgulamış; ne yapılması gerektiğini maddeler halinde sıralamıştık. Bugün MEB’in deprem bölgelerinde övündüğü tablo ise adeta yapılacaklar listesinin tezatını temsil etmektedir. Depremin vurduğu illerden aldığımız bilgi ve gözlemler, gerçeği tüm çıplaklığıyla ortaya koymaktadır. Deprem bölgesindeki eğitim faaliyetlerine ilişkin toz pembe bir tablo çizdiği son konuşmasını “Eğitim varsa umut var” sözleriyle bitiren Bakan Özer’e “Bu tablonun neresinde eğitim var?” diye sormak boynumuzun borcudur. Öğretmenlerin yaşadığı sıkıntılar • 11 ile giden öğretmenlerin yaşadığı sıkıntılar daha varır varmaz başlamaktadır. Çoğu yerde öğretmenleri karşılayan, kalacakları yere götüren, okulların yerini ve durumunu anlatan bir yetkili olmamıştır. Bunun nedeni oradaki eğitim yöneticilerinin de aynı zamanda birer depremzede olmaktan dolayı yaşadığı daha vahim gündelik uğraşlardır. Fakat kuşkusuz bu durum, MEB’in çok önceden düşünüp çözmesi gereken bir durumdur. • Normalde böyle olağanüstü bir durumda görev yapan öğretmenlere ek dersin iki katı ücret verilirken, bu illere gönüllü olarak giden öğretmenlere hiçbir ücret ödenmemektedir. Bölgeye gönüllü olarak giden öğretmenlerin birçoğuna MEB tarafından yolluk ve harcırah dahi verilmemiştir. Depremin eğitimde açtığı yaraları sarmak için kendinden fedakarca gönüllü olan öğretmenlere dair hiçbir teşvikin de söz konusu olmaması, gönüllü öğretmen sayısının yetersiz düzeyde kalmasına yol açmıştır. • Buralarda eğitim yöneticileri de depremzede olduğu için öğretmenler eğitimin planlamasını da kendileri yapmak durumunda kalmaktadır. Birçok okulda müdür ve müdür yardımcılarına ulaşmak dahi mümkün olmamış, en basit ihtiyaçlar dahi öğretmenlerin inisiyatifiyle çözülmeye çalışılmıştır. • Yemek dağıtma çadırlarında sıraya girerek yemek yemeye çalışan öğretmenlerin okulların kantinlerinden yemek ve içecek ihtiyacını çözmesi de kantinlerin büyük çoğunluğunun kapalı olması, açık olanların bazılarında ise mallarını karaborsa hale getirip fahiş fiyatlarla satması nedeniyle imkansızlaşmıştır. • Bölgeye gönüllü olarak ya da geçici görevle giden öğretmenlerin konaklama ihtiyaçları da baştan savma biçimde çözülmektedir. Pansiyonlarda ağırlanan öğretmenlerin birçoğu yorgan, yastık, çarşaf dahi bulamadığını; bazıları konakladığı yerde priz dahi bulamadığını iletmiştir. Bu illerde görev yaparken tekrar tekrar depremlerle sarsılan öğretmenlerden bazıları kaldığı pansiyon binaları güvenli olmadığı için ulaşabildikleri yetkililerden çadır talep etse de, “çadır yok” yanıtı almıştır. • Özellikle çadır ve konteynırlardaki materyal sayısının yetersizliğine ilişkin muhatap bulamayan öğretmenler anlık çözümlerle eğitim vermeye çalışmaktadır. Yeri geldiğinde katlanan masalardan yazı tahtası, kuru meyve sandıklarından öğrencilerine oturak yapan öğretmenlerin, talep ettiği materyallerin birçoğunun depolarda olduğu söylense de o araçların depodan nasıl ve kimlerin talimatıyla getirileceği bilinmemektedir. Yani koordinasyon anlamında tam olarak bir kaos vardır. Öğrencilerin yaşadığı sıkıntılar • Öğrencilerin düzgün eğitim görememesinin başlıca nedenlerinden biri öğretmen sayısının yetersiz olmasıdır. Öğretmen sayısının yetersizliği nedeniyle öğretmenler sınıfları birleştirerek ders işlemek zoruna kalmaktadır. Örneğin bir bölgede 3 okul birleştirilip okul bahçesine 1 tane veya 2-3 adet konteyner sınıf konulmuş ve 9,10,11,12. Sınıflardan gelen öğrenciler öğretmen sayısı ve çadır sınıf sayısı yeterli olmadığından 9. sınıfla 10.sınıf, 11.sınıfla 12. sınıf birleştirilerek ders işlenmek zorunda kalınmaktadır. Yetersiz kadro ve yetersiz derslik yüzünden YKS’ye hazırlanan 12. sınıflara eşit ağırlık, sayısal, sözel ayrımı da yapılamamaktadır. Dil bölümünü seçen öğrencilere eğitim verecek branş öğretmeni hiç yok denecek kadar azdır. Öğrencilerin mağduriyetleri alanlarına göre değişmektedir. • Bakan Özer’in "deprem bölgesinde 8 ve 12'nci sınıflar için 3 bin 205 Destekleme ve Yetiştirme Kurslarında (DYK) 129 bini aşkın öğrenciye eğitim veriyoruz” sözleri de gerçeğin sadece küçük bir kısmıdır. Bölgeye gönüllü giden öğretmen sayısı az olduğu için öğrenciler alanlarında ders görememektedir, (sayısal, sözel, dil, eşit ağırlık) ders işleyememektedir. Her branştan öğretmen bulunmadığı için bir çadırda eğitim gören öğrencilerle şehrin başka bir yerindeki çadırda eğitim gören öğrencilerin gördüğü dersler farklılaşmaktadır. Bir çadırdaki öğrenciler haftada 2 saat biyoloji dersi görürken, başka bir çadırdaki 68 gündür biyoloji öğretmeni dahi görememektedir. Aslında MEB, öğrencilerin bu okullara gelip gelmediğini bile bilememektedir çünkü öğrencileri arayıp “okula gelin” diyen yöneticiler bile yoktur. Devam zorunluluğu da olmadığı için, buralardaki eğitim müthiş bir kaos ve belirsizlikle yürütülmektedir. • Afet sonrası eğitimi için okulların bahçesine çadır/konteynır kurmayı yeterli sayan MEB, öğrencilerin ve öğretmenlerin bu çadır okullara nasıl ulaşacağına yeteri kadar kafa yormamıştır. Şehrin başka bir ucundaki çadırda kalan öğrencinin kendi okulunun bahçesine yapılmaya çalışılan eğitime katılmasının güçlüğü hesap edilmemiştir. Ulaşım en temel sorunlardan biri haline gelmiştir. Bakan “bu bölgelerde taşımalı eğitime geçtik” diye övünse de bunun yapılabildiği yerlerde öğrencilerden gelen genel şikayet de servis araçlarının kendilerini 1 dakika bile beklememesidir. Evleri yerle bir olan, hayatları güçleşen öğrencilerden belli ki kusursuz bir dakiklik beklenmektedir. Bu ve benzeri sebeplerle, sahada yaptığımız gözleme göre; 11 ilde her 100 öğrenciden ancak 20-25’i çadırlardaki eğitime katılabilmekte, bu da düzenli bir şekilde sürdürülememektedir. Resmi rakamlara göre depremin vurduğu 11 ilin 10’unda 3 milyon 250 bin öğrenci bulunmaktadır. MEB’in Mart sonu yaptığı açıklamaya göre, 252 bin 829 öğrenci başka illere nakil hakkını kullanmıştır. Bu rakamı baz alıp, çadır ve konteynırlardaki eğitime katılma oranını bunun üzerinden hesaplarsak 2 milyon 800 bin civarında öğrencinin eğitim almadığı ortaya çıkmaktadır. Herkesin hep bir ağızdan sorması gereken soru: “Bu öğrenciler nerede?” sorusudur. Bu sorunun cevabı olarak tarikatlarla ilgili duyumların gelmesi de endişelerimizi körüklemektedir. • Mehmetçik’in kurduğu çadırlar hariç hiçbir “eğitim çadırında” elektrik bulunmaması, birçok çadırın su baskınına açık durumda olması da öğrencilerin eğitimini güçleştirmektedir. Öyle ki bu çadırların birçoğunda kapalı havalarda çadırın içi tamamen karanlık olduğu için dersler sadece sözlü anlatımla geçmektedir. • Okulların bahçelerine koyulan çadır ya da konteynırlar yetersiz kalmaktadır. Odalara ayrılmamış bu alanlarda aynı anda farklı sınıf öğrencilerine ders vermeye çalışan öğretmenler çoğu yerde çareyi öğrencileri sınıflarına göre arka-orta-ön sıralara oturtmakta ve her birine ders anlatmaya çalışmakta bulmaktadır. Bazı yerlerde çadırların hacmi yetersiz kalmış ve öğrenciler çadırlara sığamamıştır. • Öğrencilerin kaynak kitap eksiği had safhadadır. Özellikle derslerinde iyi durumda olan öğrenciler için ellerindeki kısıtlı kaynaklar artık faydasızdır. Üniversiteye hazırlanan öğrencilerin elinde yeteri kadar test de yoktur. Bölgeye giderken yanlarında test kitapları götüren öğretmenler kendi fedakarlıklarıyla bu açığı kapatmaya çalışmaktadır. • Kırtasiye yardımlarında da durum benzerdir. Dağıtım ilk yapıldığında ailesi kalacak yer bulma telaşında olduğu için bu yardımlardan yararlanamayan öğrenciler, sonrasında temin edememektedir. Depolarda kırtasiye malzemesi ve kaynak kitap olduğu söylense de yine bu malzemelerin kimin talimatıyla nasıl getirilip dağıtılacağı bilinmemektedir. • Öğlen yemeği de birçok yerde sorundur. Çadır kentlerin yakınında olmayan okullarda/konteynırlarda öğlen yemeği verilmemektedir. Okulların büyük çoğunluğunda kantinlerin kapalı olması, açık olanlarda da fiyatların karaborsa düzenine göre keyfi belirlenmesi nedeniyle öğrencilerin beslenmesi büyük bir sorun haline gelmiştir. • DYK gönüllü öğretmen görevlendirmelerinin 5 günlük yapılması da ayrı bir problem doğurmaktadır. 5 günlük süre içerisinde sınıflar bazında konular ve kazanımlar yarım kalmakta, öğretmen sayısının yetersizliği ve her branştan öğretmenin bulunmaması da Bakan Özer’in öğrencilerimiz her konuyu ve her kazanımı eksiz alabilecek ifadesini havada bırakmaktadır. Çünkü öğrenciler her dersten haftada 1 veya 2 saat ders görmekte veya o hafta o branştan gönüllü öğretmen bulunamadığından hiç ders görememektedir. • Ayrıca 4 ilde (Adıyaman, Hatay, Kahramanmaraş, Malatya) üniversite sınavının yapılmayacağı ÖSYM tarafından duyurulduğundan beri YKS’ye girecek öğrencilerin sınava girmek için tercih yaptığı illere nasıl gideceği, ulaşım ücretini nasıl temin edeceği hususu hiç düşünülmemiştir. Bu konuda herhangi bir açıklamanın yapılmaması, öğrencilerin ve velilerin sırtına maddi ve manevi yeni bir sıkıntı yüklemiştir. • Öğrencilerin sıkıntılarından birisi de MEB’in doymak bilmez reklam seviciliğidir. Birçok yerde dersin ortasında sınıfa “Bakan gelecek” ya da “Dron ile görüntü çekilecek. Buradan hep birlikte çıkacak ve gülerek poz vereceksiniz” diye duyuru yapılmış/yapılmaktadır. Depremde yakınlarını kaybeden öğrencileri, düzenli olarak PR çalışmalarına figüran yapılması, öğretmenleri de bezdirmiştir. Öyle ki fotoğraf ve videolar kalabalık görünsün diye Bakan’ın ziyaret ettiği bir okuldaki hizmetli “Sen de 2 yıllık okul mezunusun nasılsa” denerek yöneticiler tarafından derse sokulduğu bilinmektedir. Özellikle bu durumdan rahatsız olan üniversiteye hazırlık öğrencilerinin birçoğu, eğitimini aksatır hale gelmiştir. Derhal atılması gereken adımlar Yukarıda yansıttığımız rezil tabloyu biraz olsun iyileştirmek için Milli Eğitim Bakanlığı, reklam ve makyaj çalışmalarına ara verip acil olarak şu adımları atmalıdır: • 11 ildeki eğitimin en büyük sorunu öğretmen yetersizliği olduğu için; - Bu bölgedeki öğretmen açığının rakamsal olarak ne olduğu bilimsel yöntemlerle tespit edilip, bu açığı kapatmak için bir ordu gibi yıldan yıla çığ gibi büyütülen ataması yapılmayan öğretmenleri atama yöntemine gidilmelidir. - Başka illerdeki norm fazlası öğretmenlere bu 11 il için görevlendirme kabul ederlerse mümkün olan en yüksek sayıda ek ders ücreti yatacağı söylenmeli, bir cazibe yaratılmalıdır. - MEB’in görevi öğretmenlerin fedakarlığı, cefakarlığı üzerinden puan toplamaya çalışmak değil, öğretmenin de öğrencinin de cefa çekmemesini sağlamaktır.  O yüzden gönüllü öğretmenlerin vicdanını kullanarak emek sömürmeyi değil, bölgeyi eğitimciler için makbul kılmaya uğraşmak, özendirici unsurlar yaratmak Bakanlığın görevidir. Bu işe 11 ilde görev yapan ve yapacak öğretmenlere maaşlarının 1.5 katını ödeme kararı almakla başlanabilir. • Bölgede eğitimdeki kaosu ancak akıllıca ve bilimsel yöntemler çözebilir. Bu illerde nitelikli konteynır bölge okulları sayısı derhal çoğaltılmalı, şehirlerin her köşesine ulaşacak şekilde paylaştırılmalıdır. Öğrenciler artık eski ikametgahlarında kalmadıklarından bu öğrenciler için hala okul ayrımı yapmayı sürdürmek mantıksızdır. Kurulacak konteynır bölge okulları TYT, AYT, 8.sınıf gibi sınıflara ayırarak, buraların yakınında bu sınıflardan hangi öğrenciler yaşıyorsa onları eğitime alarak sistemi oturmak gerekmektedir. Bu yapılırsa, gönüllü gelen öğretmenlerin 5 günlük görev sürelerinde 10 okul gezmelerine de gerek kalmayacak, dersler daha verimli geçecektir. • Afet gibi vahim olaylarda hükümetler nasıl kaymakam ve valileri gereken illere geçici olarak görevlendiriyorsa, bu 11 ilde de neredeyse tüm yöneticilerin birer depremzede olduğu hesap edilerek civar illerden şube müdürleri ve müdür yardımcıları gönüllülük esasıyla ve geçici görevlendirmeyle bu illere getirilmeli ve öğrenci ile öğretmenin muhatap bulamaması sorunu böylece çözülmelidir. • Bölgede hem okullardaki hem öğrencilerdeki materyal eksikliği dikkatlice tespit edilip dağıtımı derhal planlanmalıdır. • Bazı illerde depremzede öğretmenlerin idari izinlerinin bittiği duyurulmaktadır. Ancak bu öğretmenlerin şehirlerine döndüğünde nerede kalacağı, kalmak için buldukları yerler görevli oldukları okullara uzaksa ulaşımın nasıl sağlanacağı gibi maddi unsurlar hala soru işareti olarak durmaktadır. Bakanlık bu sorunlar için pratik ve somut çözümleri derhal üretmelidir. • Eğitimin sürdürülmeye çalışıldığı çadırların hepsine elektrik sistemi getirilmeli, çadırlar su baskınlarına uğramayacak ve rüzgarda uçuşmayacak hale getirilmeli ve bu çadır eğitiminin ancak ve ancak geçici bir çözüm olması gerektiği unutulmamalıdır. • Depremzede öğrencilerin eğitime dair tüm ihtiyaçları devlet tarafından derhal ve bedelsiz olarak karşılanmalıdır. Bu bölgelerde LGS’ye girecek öğrencilerin sınava MEB’in başarısızlığı ve basiretsizliği nedeniyle yeterince hazırlanamadığı gözetilmeli, kısa vadeli çözüm olarak kontenjanlar artırılmalı ve yatay geçiş avantajları sağlanmalıdır. Ancak asıl çözüm sınav odaklı değil süreç odaklı bir sistem geliştirilmesi, çocuklarımızın bilgi, ilgi ve yetenekleri doğrultusunda sınavsız yönlendirilmeleridir. YKS’ye hazırlanan öğrenciler için de bazı teknik avantajlar yaratılmalı, özellikle bu iki gruptaki öğrencilere tablet/bilgisayar/internet gibi teknik destekler derhal sağlanmalıdır. • Her önüne gelen gerici vakıfla protokol imzalayan MEB, bu kez bu alışkanlığını öğrencilerin ve eğitimin lehine kullanmalı, telekominikasyon şirketleriyle okullara düzgün internet hizmeti verilmesi konusunda anlaşmalıdır. • Depremin vurduğu illerde okul öncesi eğitim tam anlamıyla boşlanmıştır ve bu boşluktan vakıf maskesi takmış tarikatlar yararlanmaktadır. Bu mecbur bırakma politikası, bu afeti bile fırsata çevirme düşkünlüğü kabul edilmez. MEB, burada derhal okul öncesi eğitim konteynırları oluşturmalıdır. Eğitim-İş diyor ki: Bakanlığı süresince eğitime zarar veren birçok uygulaması nedeniyle defalarca istifasını istediğimiz Milli Eğitim Bakanı, ülkenin genelinde eğitim yaralı, 11 ilindeyse ağır yaralı durumdayken milletvekilliği derdine düşmüştür. Kendisine çağrımız, giderayak da olsa bir kez olsun o koltuğun hakkını vermesi ve yukarıda saydığımız maddeleri hayata geçirerek depremin vurduğu illerde eğitimi iyileştirmesidir. Bu tablo, “Kimse, eğitim ve öğrenim hakkından yoksun bırakılamaz” kesin hükmünde bulunan Anayasanın 42. Maddesine, Milli Eğitim Temel Kanunu’na ve sosyal devlet ilkesine aykırıdır; o yüzden bu rezil tablonun sürdürülmesi sadece ihmal değil, suçtur!   “Eğitimde feda edilecek fert yoktur” diyen Başöğretmenimizin kurduğu bu ülkede, 2023 yılında böyle bir rezil tabloya yol açmak ve bundan dolayı övgü beklemek skandaldır! Eğitim-İş olarak bu illerimizdeki eğitim uygulamalarını özel olarak ve yakından takip ettiğimizin, her yanlış ve eksik uygulamada kamuoyunu bilgilendirme görevini ifa edeceğimizin, hesap soracağımızın altını çiziyoruz.

Eğitim İş Genel Başkanı Kadem Özbay özel okullara yapılan zammı “Eğitimin kamu hizmeti olmaktan çıkarılıp metaya dönüştürülmesinin sonucu” olarak değerlendirdi. Çocuğu özel okula giden veliler fiyat artışları nedeniyle canından bezerken Milli Eğitim Bakanı Mahmut Özer dün özel öğretim kurumları temsilcileriyle düzenlenen toplantının ardından açıklama yaptı. Özer, özel okullarda uygulanacak zam oranını yüzde 65 olarak açıkladı. Sektör temsilcilerinin oranın düşük olduğunu belirttiğini kaydeden Özer, özel okul zammına ilişkin “Hem 2023 yılındaki enflasyon beklentisinin düşük olması hem de velilerin bu süreçte desteklenmesi bağlamında” bu yılki artış oranının belirlendiğini söyledi. Özer, daha önce TÜFE-ÜFE baz alınırken, bu yıl sadece ÜFE’nin baz alındığını söyledi. Kararın bugünden itibaren uygulamaya konulacağı belirtildi. “Okula ticarethane gözüyle bakılıyor” Eğitim-İş zam oranına tepki gösterdi. Eğitim İş Genel Başkanı Kadem Özbay, “Söz konusu zam oranıyla Bakan’ın öğretmenlerin çıkarlarını korumak gibi bir derdi ya da kabiliyeti olmadığı gibi velileri de umursamıyor” dedi. Özbay, “Özel okullar için belirlenen zam oranı hem eğitimin kamu hizmeti olmaktan çıkarılıp metaya dönüştürülmesinin sonuçlarını hem Milli Eğitim Bakanı’nın tarafını belli ediyor. Gelinen noktada eğitimin tek kazananı patronlar ve tarikatlar. Öğretmene köle, öğrenciye araç, veliye müşteri, okula ticarethane gözüyle bakıldıkça ne yazık ki bu tablo daha da beter hale gelecek” dedi.

“Eğitimle ilgili materyal ihtiyaçlarının devlet tarafından tüm öğrencilere eşit ve bedelsiz sağlanması anayasal bir zorunluluktur” Milli Eğitim Bakanlığı meslek liselerinde 11 ve 12’nci sınıfta eğitim gören yüzlerce öğrenciyi adeta unuttu. Öğrenciler için bu yıl ders kitapları dahi yayımlanmadı. Meslek liselerinde 11 ve 12’nci sınıfta okuyan öğrenciler için bu yıl ders kitapları yayımlanmadı. Öğrenciler ve öğretmenler, 9, 10 ve 11’inci sınıflar için hazırlanan meslek dersi kitaplarına dijital olarak ‘http://meslek.eba.gov.tr’ adresinden ulaşabiliyor. 9’uncu sınıflar için 108, 10’uncu sınıflar için ise toplam 221 adet kaynak kitap bulunuyor. 11’inci sınıflar için hazırlanan 343 kaynak kitabın hepsinde ‘taslak’ ibaresi yer alırken, indirilme sayılarının az olması da dikkat çekti. Öte yandan mezun olmak için hazırlanan ve üniversite sınavına girecek olan 12’nci sınıflar için ise sitede herhangi bir kaynak kitap ve ders notu bulunmuyor. Ayrıca 10’uncu sınıf Çocuk Gelişimi, 11’inci sınıflar ise Erken Çocukluk ve Özel Eğitimde Program Atölyesi, Yetersizlik Türleri ve kaynaştırma Eğitimi, Çocuk Edebiyatı ve Sosyal Medya derslerinin notları da sitede yer almıyor. Öğretmenler ise internette farklı sitelerde bazı dersler için kitap veya ders notu bulunduğunu ancak ne zaman yüklendiği ve güvenilirliği konusunda bilgi sahibi olmadıkları için derslerde kullanmak istemediklerini söyledi. Sınavlardan önce yayımlanmalı Eğitim İş İstanbul 1 No’lu Şube Özlük Hukuk TİS Sekreteri Gül İnce Canıçevik, BirGün’den Berkay Sağol’a yaptığı açıklamada, “Biz alan öğretmenleri derslerimizi boş geçirmiyor, eski çerçeve öğretim programına göre hazırlanmış elimizde bulunan kaynaklardan, kendimize ait yılların tecrübesiyle edindiğimiz ders notlarımızdan derslerimizi işliyoruz. MEB, bir an önce derslerin kitaplarını yayımlamalı” dedi. Canıçevik şunları söyledi: “MEB tarafından programlar güncellendi, ama güncel içeriklerle değil, geçersiz kabul edilen eski modüllerle ya da hiç ortada olmayan ders içerikleriyle ders yapılıyormuş gibi gösterilmesi bekleniyor. Bu sorun tüm Türkiye’deki meslek liselerinde yaşanıyor. Eğitimin ve eğitimle ilgili materyal ihtiyaçlarının devlet tarafından tüm öğrencilere eşit ve bedelsiz sağlanması anayasal bir zorunluluk olup, bu bir lütuf değildir.” Millî Eğitim Bakanı Mahmut Özer, geçen sene övünerek meslek liselerinde eğitim gören öğrenciler için meslek dersi kitaplarının ilk kez "ücretsiz kitap" kapsamına alındığını açıklamıştı.

"Laik, bilimsel ve ücretsiz eğitim yurdun her köşesinde tüm yurttaşlar için erişilebilir olmalı" Çağdaş Yaşamı Destekleme Derneği (ÇYDD) Genel Başkanı Prof. Dr. Ayşe Yüksel, “Eğitimde yaşanan tüm sorunların nedeni aslında uzun yıllardır desteklenen niteliksiz sistem ve niteliksiz eğitim politikalarıdır. Laik, bilimsel ve ücretsiz eğitim yurdun her köşesinde tüm yurttaşlar için erişilebilir olmalı, devlet bunu kamucu politikalarla sağlamalı ve sürdürülebilir tutmalı. Bunlar için de bütçeden eğitime ayrılan pay artırılmalı” açıklamasını yaptı. ÇYDD Genel Başkanı Prof. Dr. Ayşe Yüksel, okulların açılmasıyla birlikte eğitimde yaşanan sorunlara ilişkin yazılı açıklama yaptı. Eğitimde yaşanan sorunların sadece sosyoekonomik olmadığına, toplumsal ve siyasal yönünün de olduğuna dikkat çeken Yüksel, şunları ifade etti: “Çağdaş bir toplum ve çağdaş bir ülke ancak ve ancak çağdaş eğitim ile mümkündür” “Niteliksiz eğitim geleceğin en önemli sorunu olarak karşımıza çıkıyor ve öğrencilerimizin geleceğini tehdit ediyor. Ülkemizin eğitim alanında yaşadığı sorunlar, ‘Niteliksiz öğrenci, niteliksiz öğretmen, niteliksiz okul’ ifadeleriyle açıklanmaya çalışılıyor. Eğitimde yaşanan tüm sorunların nedeni aslında uzun yıllardır desteklenen niteliksiz sistem ve niteliksiz eğitim politikalarıdır. Öğrenci ve öğretmene ‘niteliksiz’ demek bir çözüm değil, esas sorunun üstünü sürekli olarak kapatmaya çalışmaktır. Eğer siz öğrencilere eşit şartlar sağlamazsanız, laik ve bilimsel eğitimi engellemeye çalışırsanız, toplum mimarı olan öğretmenlere gerekli nitelikli eğitimi vermez, özlük haklarını gözetmezseniz eğitimden başarılı bir sonuç bekleyemezsiniz. Her yıl, ‘Eğitim sistemimizi, sınav sistemimizi değiştiriyoruz’ demek, öğretmenlerin emeklerini yok sayan politikalar uygulayarak onların ideallerini yok etmek, devlet okullarının sahip olması gereken olanakların hepsini her geçen yıl azaltarak öğrencileri umutsuzluğa hapsetmek kabul edilemez. Çağdaş bir toplum ve çağdaş bir ülke ancak ve ancak çağdaş eğitim ile mümkündür. “Eğitimin her aşamasında uygulanan yanlış politikalar eşitsizliği büyütüyor ve ülkenin geleceğini yok ediyor” Eğitim ve Bilim İşgörenleri (Eğitim-İş) Sendikası’nın hazırladığı rapora göre bu yıl, LGS’ye başvuran 1 milyon 236 bin 308 öğrenciden 204 bin 509 öğrenci sınava girmedi ki bu çok ciddi bir düşüş. Aslında bu tablo, gençlerin umutlarındaki yok oluşun veri olarak karşılığıdır. Ayrıca sınava giren 1 milyonu aşkın öğrenciden sadece 188 bini okullara yerleşti, yani öğrencilerin sadece yüzde 18’i okullara yerleşebildi. Geriye kalan yüzde 82’lik kısım ise imam hatip veya meslek liselerine kaydedildi. Ne yazık ki, bu öğrencilerin çoğunluğu da fırsat eşitsizliği yaşayan, kısıtlı olanaklara sahip çocuklar oldu. Her geçen gün büyüyen eşitsizlik sarmalı ortaöğretim öğrencilerimizi de kuşatmış durumda. Mesleki okullardaki eğitimin yetersizliği ise yıllardır kangren olmuş bir sorun olarak karşımıza çıkıyor. 2022-2023 dönemi için güncellenen müfredatın içeriği ise yine tartışmalı. Örneğin çocuk ve ergenlerin düşünme becerilerini geliştirecek olan felsefe dersinin zorunlu dersten seçmeli derse dönüşümü ve öğrencilerin seçmeli ders seçimlerinde de gerek okuldaki öğretmen altyapısı gerek okulun ve velilerin yönlendirmesi ile serbest olmaması epey düşündürücü ve kaygı verici. Okullardaki teknolojik donanım ve yazılımların yetersizliği de kamuoyunda oldukça güçlü karşılık bulmaya devam ediyor. Yani eğitim sistemimizin dijital dönüşümü ne derece etkili uygulayabildiği konusunda net bir çıktı sunamıyoruz. Bu sorunlar karşısında şunu artık çok net görebiliyoruz, eğitimin her aşamasında uygulanan yanlış politikalar eşitsizliği büyütüyor ve ülkenin geleceğini yok ediyor. “Laik, bilimsel ve ücretsiz eğitim yurdun her köşesinde tüm yurttaşlar için erişilebilir olmalı” 4 4 4 eğitim sistemi, yıllardır gelen eleştiriler ve Türkiye’nin uluslararası eğitim sıralamalarındaki düşüşüne rağmen üzerinde durulmayan ve iyileştirilmeyen bir konu olmaya devam ediyor. Bu sistemle birlikte okul öncesi eğitimdeki beklenen artış sağlanamamış aksine okul öncesi eğitimde gerileme gerçekleşmiştir. Öğretmen ve öğrencinin ihtiyacını karşılamayan sistemde seçmeli dersler ile öğrenciler matematik ve fenden uzaklaşıyor. Eğitimde yapılan sürekli değişiklikler, bilimsellikten uzak yaklaşımlar ve liyakatsizlik eğitimdeki kalitemizi gittikçe düşürdü. Anadolu ve fen liselerinin niteliksiz hale getirilmesi, ezberci eğitim sistemi bu başarısızlığın nedenlerinden biri. Eğitimde ve sonrasında gençlerimize sunamadığımız hayat beyin göçünü de beraberinde getiriyor. Birçok öğrenci ilkokul yıllarından itibaren yurt dışına gitmenin hayalini kurar hale geldi. Biz çocuklarımızın kaliteli eğitimle birlikte hayallerini de ellerinden aldık. Sosyal becerilerini desteklemediğimiz, çocuğun biricikliğini elinden aldığımız bir eğitim sistemi kurmuş durumdayız. Laik, bilimsel ve ücretsiz eğitim yurdun her köşesinde tüm yurttaşlar için erişilebilir olmalı, devlet bunu kamucu politikalarla sağlamalı ve sürdürülebilir tutmalı. Bunlar için de bütçeden eğitime ayrılan pay artırılmalı. Şunu unutmamalıyız ki Büyük Atatürk’ün eğitim anlayışı, Türkiye Cumhuriyeti’nin hedeflerinin en önemli dayanağı, varlığının koruyucusu ve geleceğinin güvencesidir. “ÇYDD olarak ‘sorunun değil, çözümün bir parçası ol’ düşüncesinden asla ödün vermedik, vermeyeceğiz!” Unutulmaz Genel Başkanımız Türkân Saylan önderliğinde öncelikle kız çocuklarımızın eğitimine destek olarak toplumsal cinsiyet eşitliğini sağlamaya yönelik çalışmalar gerçekleştirdik, binlerce kız öğrencimize ışık olduk. Laik, bilimsel ve karma eğitimi korumak adına sürdürdüğümüz çalışmalar ile bugün, 103 bin 387 öğrencimize eğitim desteği sağlamış bulunuyoruz. Aynı zamanda örgün eğitimden mezun olmanın tek başına yeterli olmayacağı öngörüsüyle öğrencilerimizin sosyal, kişisel ve düşünsel açıdan farklı yetkinlikleri de kazanabilecekleri projeler geliştiriyoruz. Ortaokul öğrencilerimize yönelik Bilimin Çakıl Taşları Projesi ve lise öğrencilerimize yönelik Genç Denizyıldızları Projesi ile çocuklarımıza ve gençlerimize 21. yüzyıl beceri ve yetkinliklerini kazandırarak hayallerini gerçekleştirmelerine destek oluyoruz. Ancak bu yeterli mi, asla! ÇYDD olarak ‘sorunun değil, çözümün bir parçası ol’ düşüncesinden asla ödün vermedik, vermeyeceğiz! Çağdaş eğitim ve gençlerimizin geleceği için eğitimdeki gerçek sorunların tespit edilmesi ve ivedilikle bütüncül eğitim politikalarının uygulanması gerekiyor. Bu gerçekleşene kadar durmadan çalışmaya ve öğrencilerimize destek olmaya devam edeceğiz.” Kaynak: ANKA

Eğitim-İş, yeni eğitim döneminde yaşanana sıkıntıları eleştiren bir açıklama yaptı. “Yeni eğitim dönemi MEB’in yarattığı krizlerle başlıyor” başlıklı açıklamada, “Yeni eğitim ve öğretim dönemi, Milli Eğitim Bakanı Mahmut Özer’in çizdiği toz pembe tablonun aksine belki de son yılların en zor ve tartışılan eğitim dönemi olacaktır. Çünkü eğitimde AKP’nin yarattığı ve çözülmediği için kronikleşen sorunlara bu sene yenileri eklenmiştir. Bakan’ın “her şeyiyle hazırlar” dediği okullar tel tel dökülmekte ve bu yeni dönemde eğitimin tüm paydaşlarını, öğrenciyi, eğitim emekçisini ve velileri zor günler beklemektedir.” denildi. Özel okul yurtları otel fiyatında - Yeni dönemde öğrencileri yine (son YKS ile LGS’de kanıtlandığı üzere) kendilerine en temel dersleri ve hatta Türkçeyi bile öğretmekten aciz olan, bilgi aktarma değil sınav eksenli olduğu halde sınava hazırlamada bile yetersizliği ispatlı olan gerici müfredat beklemektedir. Tarikat maskesi takmış derneklerle imzalanan protokoller ve şaibeli sınavlar beklemektedir. Sosyal devlet ilkesi eğitimde bir kenara atıldığı için kantin fiyatları yüzünden beslenme sorunu, servis fiyatları yüzünden ulaşım sorunu beklemektedir. Yetmezmiş gibi yeni derslikler inşa edilmediği için sınıf mevcutları eğitimi kilitleyecek boyutta artmış durumdadır. Sendika olarak belgelediğimiz üzere 66 kişilik sınıflar vardır.  Yüzlerce okul binası birden fazla okulu dolduracak kadar öğrenciye eğitim vermeye çalışmaktadır. İkili eğitim uygulaması nedeniyle yine öğrencilerimizin bir kısmı sabah gün doğmadan okula giderken, bir kısmı hava karardığında evine ancak dönebilecektir. Elbette bu rezil tablo da bir okul binasına sıkışan birden fazla okul olması kadar, AKP’nin biz eğitimcilerin itirazın rağmen inatla sürdürdüğü kalıcı yaz saati uygulamasının da payı olduğunu unutmamak gerekir. Bu bir yıllık süreçte yeteri kadar KYK yurdu inşa edilmediği ve özel yurtlardaki fiyatlar otel konaklama fiyatlarıyla yarışır hale geldiği için ne yazık ki bu eğitim döneminde üniversite öğrencilerinin barınma sorununun da geçen yıllara göre daha ağırlaşacağı açıktır. Öğrencilerin bu çaresizliklerine bakarak el ovuşturan tarikatlarla ilgili uyarılarımız da MEB tarafından yine kulak arkası yapıldığı için yoksul öğrencilerin bir kısmının yine tarikat yurtlarına ne yazık ki mecbur kalacağı açıkça görülmektedir. Servis ücretleri küçük bir servet oldu - Veliler için de ne yazık ki durum hiç parlak değildir çünkü kötü ekonomi ve kamusal olmayan eğitim politikaları nedeniyle devlet okullarında çocuk okutmak bile ciddi bir masraf haline gelmiştir. Zincir marketlerdeki kırtasiye ürünlerine baktığınızda temel kırtasiye giderleri her sınıf kademesinde 750 TL’ye ulaşmış durumdadır. Servis ücretleri dar gelirliler için artık küçük bir servet seviyesindedir. MEB’in kendi haline bıraktığı devlet okullarında temizlik malzemelerinden A4 kağıtlarına kadar her masrafın veliye yüklendiği, okul kantinlerinde bir tostun bile 10 TL’yi bulduğu göz önüne alındığında velileri kara bir dönem beklediği görülmektedir. Laik, bilimsel, adil, çağdaş, kamusal eğitim - Öğretmenlerin de hem geçim hem de itibarla ilgili sıkıntıları artacaktır. Yurt genelinde kira ortalamaları 6 bin TL’ye ulaşmışken, göreve yeni başlamış 9.000 lira maaşı olan bir öğretmenin özellikle atandığı büyükşehirlerde yaşamını sürdürebilmesi mümkün olmaktan çıkmıştır. O yüzden çok sayıda öğretmenin, ikinci il dışı tayin talebinde bulunması, bu geçim açmasının en somut örneğidir. Bu yetmezmiş gibi mesleğimizin itibarına saldıran, uzmanlığımızı yok sayan meslek kanunu yeni angaryalar ve yeni ayrıştırmalarla hayatımızı zorlaştıracaktır. Ancak Eğitim-İş’li öğretmenler için yeni eğitim ve öğretim dönemi, bir yılgınlık değil direniş yılı olacaktır. Saray’ın talimatı, yandaş sendikaların oluruyla hazırlanan ve mesleğimizi haklarından itibarına kadar her alanda geri götürecek olan Öğretmenlik Meslek Kanunu’na karşı verdiğimiz mücadelenin dozunu artıracağız. Bu ucube kanun eğitim emekçilerinin talepleri doğrultusunda yeniden düzenlenmedikçe, üretimden gelen gücümüzü kullanmaktan da alanları tekrar tekrar doldurup sesimizi duyurmaktan da geri durmayacağız. Sadece bu da değil; eğitimde liyakat, öğrencilerimiz için laik, bilimsel, adil, çağdaş, kamusal eğitim, öğretmenlerimiz için saygı ve öğretmenlik için itibar istiyoruz. Alacağız! Dolayısıyla bu eğitim-öğretim dönemi öğretmenlerin onurlu mücadelesiyle, onur mücadelesiyle de anılan bir yıl olacaktır!