Tez Koop-İş Sendikası Bursa Şube Başkanı Ünal Özcan’ın intiharı, sendikal bürokrasiyi bir kez daha tartışma konusu yaptı. Ardında “Beni seven sevmeyen bütün üyelerimden özür diliyorum. Beni iki oy için bu duruma getirdiler. Şimdi de arayan soran yok” yazılı bir not bırakan Özcan’ın sendikacılık hayatı, bir işçinin nasıl sendikal bürokrasinin bir parçası haline getirildiğinin de örneği.
En yakın çalışma arkadaşlarından biri, Özcan’ın değişimini ve onu intihara sürükleyen olayları gazetemize anlattı.
Migros’ta meyve sebze reyonunda çalışan Ünal Özcan, sendikanın o dönemki yöneticilerinin isteğiyle 1999 yılında Bursa Migros’a gönderilmiş. Burada işyeri temsilciliğine atanan Özcan, eşi ve iki çocuğuyla mütevazı bir hayat yaşıyormuş. Özcan’ın, geçinebilmek için, hırdavatçı olan kayınçosunun yanında ek iş yaptığını anlatan arkadaşı “Aldığı para bugünün parasıyla 1400 liraydı. Evi, işçilerin de oturduğu bir mahalledeydi. Beraber pikniğe giderdik, sohbet ederdik” diye anlatıyor.