Amberin Zaman

Bu köşede defalarca yazdım. ABD öncülüğündeki koalisyon güçleri ‘Mare-Cerablus hattı’ veya ‘Menbiç Cebi’ olarak adlandırılan bölgeden IŞİD’i uzaklaştırmak istiyor. Bu gerçekleşmeden IŞİD’i Suriye’de çökertmek imkansız.

Durum Türkiye açısından daha da hayati. IŞİD 98 kilometre uzunluğundaki bu hat boyunca bizim komşumuz. Bu sayede Kilis’i hedef alıp vatandaşlarımızı öldürüyor. Bu hat üzerinden Türkiye’ye sızıyor, Türkiye içerisindeki bağlantılarını canlı tutuyor, yerli militan devşirmesini sağlıyor.

Suriye sınırımızın en az yarısını kontrol eden YPG ise bugüne kadar Türkiye’ye yönelik herhangi bir düşmanca eylemde bulunmadı. Buna rağmen Türkiye ‘YPG eşittir PKK eşittir IŞİD’ görüşünde; inatla ve ülke güvenliğini tehlikeye sokma pahasına ABD ile YPG’nin işbirliğini engellemeye çalışıyor.

Geçtiğimiz akşam Şanlıurfa’ya varan Peşmerge güçleri kendilerini bekleyen kalabalık tarafından bu sözlerle karşılandı. “Yaşasın Başkan Obama.”

Urfalı Kürtlerin tepkisi ABD’nin Kobani’de sunduğu destek karşısında duyulan minneti özetliyordu. Aynı zamanda yeni bir gerçeğe işaret ediyordu. Mevcut konjonktürde, ABD, Kürt sorununun ayrılmaz parçası, hatta en önemli aktörlerinden biri.

Bu tablonun barındırdığı ironiler gerçekten inanılmaz. Memleketimizde komplocuların üfürdüğü en yaygın şehir efsanelerinden biri ABD helikopterlerinin Kandil dağlarında bulunan PKK’lılara ilaç ve silah attığına dairdi. Ve efsane gerçek oldu. Amerika, Kobani’de çarpışan YPG ve PKK güçlerine ilaç ve silah attı. Mesaj netti. “Ya sınırı açarsın ya da biz Kobani’nin çaresine tek başımıza bakarız; çünkü durum kritik.” Türkiye de asla “yapmayız etmeyiz” dediği şeyi yaptı. Peşmergelerin ağır silahlarıyla birlikte Kobani’ye geçişlerine izin verdi.