“Less extreme Syrian based insurgent groups bent on ousting Mr. Assad.. (Bay Esad’ı devirmeye azmeden daha az aşırılıkçı Suriye merkezli isyancı gruplar)”. Bu “çığır açıcı” ifade New York Times gazetesinin 8 Ekim 2014 tarihli nüshasında yayımlandı. Obama yönetiminin radikal cihatçı IŞİD’e yönelik Irak’ı öncelik kılan stratejisinin, Suriye’de yönetimin işine yaramasını eleştiren makalede kullanıldı.
Erdoğan, cumhurbaşkanlığını masaya sürdü ve kaybetti. Bütün bir seçimi kendisinin başkanlığı üzerine kurdu. Pazar günü, bu sebeple sadece bir genel seçim değildi. Aynı zamanda Erdoğan referandumuydu. Bir seneden az bir sürede yüzde 52’den 41’e düştü.
Bunu kendi yaptı. Sahaya indi kendine oy istedi ve kaybetti. Türkiye’nin Cumhurbaşkanı meşruiyetini yitirmiştir. Her fırsatta konuşan bu şahısın seçimlerden sonra hâlâ insan içine çıkamamasının sebebi de bu.
Ortada dağınık bir tablo var diye mutsuz olmaya gerek yok. Bir önceki iktidar döneminde Türkiye zaten darmadağın edilmişti. Geçmiş iktidar, kurumları tarumar edilmiş, hukuk devleti rafa kaldırılmış, bir şahsın hırsına kendini kurban etmiş bir ülke yaratmıştı.
Şimdi bunu düzeltme zamanı.
Erdoğan hırsının son kırıntılarına asılıp erken seçim için bütün imkânları kullanmak isteyebilir. Ancak bunu yüzde 60’ın hayır dediği biri olarak yapması artık pek müşküldür.
Üç partinin de üzerinde uzlaşabileceği ilkeler var.
Yolsuzluklar için Yüce Divan.
HSYK’nin değiştirilmesi.