Birgün

Bir uyarıyla başlamak istiyorum; önceki yazımda tahmin olarak belirttiğim ”Olağanüstü hal ya da Sıkıyönetim” riski “3 aylık Olağanüstü Hal ilanı olarak” gerçekleşmiş oldu. Görevden almalar, gözaltılar, tutuklamalar artarak devam ediyor. Daha da artacağı anlaşılıyor. AKP’nin Stratejik ortaklığı/aynılığı sona erdikten sonra bile yap(a)madığı ya da geciktirdiği Fethullahçı yapılanma ile yüzleşme, -maalesef- kanlı bir süreç sonrasında olağanüstü koşullarda yapılacak. Keşke uyarılar dikkate alınsaydı bu hesaplaşma, normal koşullarda topluma bu kadar pahalıya mal olmadan yapılsaydı.

Suriye'de, faaliyet yürüten PYD (Demokratik Birlik Partisi) Eş Başkanı Salih Müslim, Türkiye ve Rusya ilişkilerinin yeniden normalleşmesinin özerk yönetim programına etki etmeyeceğini, Rojava'nın federasyondan vazgeçmeyeceğini söyledi. Müslim, Afrin ve Kobani kantonlarını da birleştireceklerini bildirdi.

Lübnan'da yayımlanan ve Arap dünyasının prestijli gazetelerinden El-Hayat gazetesine konuşan PYD Eş Başkanı Salih Müslim, Türkiye- Rusya ilişkilerinin normalleştirilmesini değerlendirdi. Salih Müslim, sınırda Rus uçağının düşürülmesiyle gerilen Türkiye ve Rusya ilişkilerinin yeniden normalleşmesinin özerk yönetim programlarında bir değişikliğe yol açmayacağını söyledi. Rojava'da federasyondan vazgeçmeyeceklerini ve Afrin ile Kobane’yi birleştireceklerini anlatan Müslim, şöyle dedi:

Genel ortam bozulmaktadır; ama Türkiye’de biraz daha fazla… TCMB’yi “hizaya getirten”, başbakanını azleden, AB ile kapışan Erdoğan etkeni açıkça ima edilmektedir.

Kapitalizmin sürükleyici öğesi, artık, finans kapitaldir. Finansın aşırı genişlemesi balonlaşmaya yol açar; üretken (reel) sektörleri zorlar. Balon patlarsa önce finansal, ardından ekonomik bunalım… Bu olgular 2007 sonrasında ABD’de, AB’de açık-seçik gözlendi; incelendi.

Türkiye gibi çevre ekonomilerinin finansal sistemleri de büyük ölçüde uluslararası finans kapitalin hareketlerine, işleyişine bağlıdır. Bu hareketleri hangi etkenler, kimler belirler? Tek bir orkestra şefi yoktur; ama tepede bir yerlerde bir oydaşma gerçekleşmiştir: Siyasi istikrar ve neoliberalizmin ortak ilkelerine tam uyum…

Çevre ülkelerinde istikrarsızlık son bulmalıdır. Siyasi iktidarların ortak ilkeleri ihlal etmesi ise “dışlanma” ile sonuçlanır. Maliyeti? Çok güçlü değilseniz iktidar yitirilir. Örnekler artmaktadır.

Mart 2014: “Burnunuzu tıkayın; Türkiye’ye girin…”

Bugün 28 Nisan. Pek hatırlanmayan bir yıldönümü ve yas günü.
28 Nisan 1960’da iki genç insan, Turan Emeksiz ve Nedim Özpolat siyasal bir protesto gösterisi sırasında Demokrat Parti iktidarının emrindeki güvenlik güçlerince öldürülmüştü.

Protesto eylemlerine, yürüyüş ve gösterilere gerek tek parti gerekse DP döneminde pek tahammül edilmediği biliniyor. Taksim yasağı ve takıntısı DP ile başlamıştı örneğin ve halen devam ediyor. Ama 28 Nisan 1960’da ilk kez bir kitle eylemi kana bulanıyordu. 28 Nisan 1960, seçimle gelen ama “siz isterseniz hilafeti bile getirebilirsiniz” diyecek kadar zıvanadan çıkan güç sarhoşu bir siyasal iktidarın meşruiyetini kaybettiği gündü.

Kamuda çalışan taşeron işçilerin kadroya alınması meselesinde dağ fare doğurdu. Taşeron işçilerin kadrolu işçi olarak değil geçici-güvencesiz özel sözleşmeli personel (ÖSP) olarak üstelik bir ayıklama sürecinden sonra kamuya alınacağı ortaya çıktı. “Kadro müjdesi” iddialarına rağmen gerçek ne yazık ki öyle değil...

Hükümetin akıl, bilim ve hukuk dışı taşeron uygulamasından 14 yıl sonra nihayet vazgeçmesi ve kamuda işçi simsarlarına kaynak aktarmaya son vermesi, bu konuda oluşan duyarlılığın ve mücadelenin ürünü. Bu adım olumlu görünmekle birlikte, öngörülen düzenleme yeni bir güvencesiz çalışma modeline yol açacak. Zarf değişecek ama mazruf aynı kalacak.