Cumhuriyet

Türkiye Varlık Fonu’nun (TVF) Borsa İstanbul kampusundan Akmerkez’e taşındığını dün yazdım. (TVF faaliyete geçtiği Kasım 2016’dan bu yana Borsa İstanbul’un İstinye’deki kampusundaydı.) Sağ olsun, kira bedelini neden eksik bıraktığımı soran okurlar oldu.
Küçük bir araştırmayla, Akmerkez E Kule’deki bağımsız bölüm kiralarının 35 bin ile 38 bin dolar civarında değiştiğini öğrendim. 35 bin dolar alt sınırdan olduğunu varsayalım.
Yurtiçindeki kamu varlıklarını ekonomiye kazandırmak amacıyla kurulan Varlık Fonu A.Ş’nin yıllık en az 420 bin dolar civarında bir kira maliyetiyle işe başladı. Yaklaşık 1.5 milyon TL.
Bu tutarın nereden karşılandığını bilmiyoruz. Şirketin kanunlar dışı ve özel hukuka tabi olarak kurulmasının nedenlerinden biri buydu işte. Hesap vermemek.
Yine de TVF’nin ilkeleri arasında ilan ettiği bir şeffaflık ilkesi var:
“Fon operasyonlarının raporlanması ve portföy şirketleriyle olan etkileşim süreçleri, tam bir şeffaflık içinde, belirlenen yönetişim ilkeleri çerçevesinde yapılacaktır.”

Bizim buralarda ‘Olmayacak duaya amin denmez’ diye de ifade edilir. Artık ‘Arabistanlı Donald’ lakaplı ABD Başkanı Donald Trump’ın, Vahhabi/cihatçı Selefi ideolojinin menbaı Suudi Arabistan’a ballı silah satışları yaptığı ziyaretinde, ‘Arap (Sünni) NATO’su aşılama çabasının dumanı tüterken, Körfez’den başka dumanlar yükseldi. Suudilerin ‘karanlık prensi’ Bandar’ın ifadesiyle ‘300 kişiyle bir TV kanalından ibaret’ Katar şeyhliği ‘hackleniverdi’.
Kim yaptı, nasıl etti bilinmiyor. Lakin Körfez’in ortaçağ kalıntısı şeyhliklerinden, bırakın NATO tipi askeri birlikteliği, ‘bir cacık olmayacağını’ ortaya serecek cinsten bir öykü.

***

Siyasette etkisi uzun sürecek konunun eskimişliğinden bahsedemeyiz. Cumhurbaşkanı “dünya lideri” görünümü ve algısı kapsamında iki ana fotoğraf verdi. Hangi kaşla göz arası ayarlandı bilmiyorum, ama başarılıydı, dünyanın lider ülkelerinde geziye çıktı. Hindistan, derken Çin ve oradan Trump! Uzakdoğu ve Uzak Batı.

Varsın Çin’e giden Türkleri (*) havaalanlarında ve otellerinde polis sorguya çekip fotoğraflarını alsın. Türkiye’yi tehlikeli 5 Müslüman ülkeden biri saysın, önemli olan dünyaya yön veren ve yarının lideri ile el sıkışıp fotoğraf vermek. Yok hayır, şüphesiz ki Çin ile ilişkiler sıkılaştırılmalı! 

Trump ile görüşmek için epey uğraşıldı ama sonunda Beyaz Saray’da fotoğraf çekildi. 
Tabii her şey daha ziyaret başlamadan önce, noktalanarak. 
Cumhurbaşkanı virgül değil nokta koyacağız demişti. Trump, görüşmeye beş kala, ağır silahları YPG’ye vereceğiz, diyerek noktayı koydu. 
Ve Cumhurbaşkanı’na, Suriye’de Rakka savaşını ve arkasından olacakları tribünden seyretme olasılığı kaldı.

İçinden geçen “100 yıllık parantezi kapatmak”, “200 yıllık yönetim sorununa son vermek”, “90 yıllık reklam arasını” nihayete erdirmek diye adlandırılan bir rejim değişikliğinin alacakaranlık dönemi. Bu yönüyle mesele bir “Yeni Türkiye” değil “eski Osmanlı” hikâyesi. Osmanlı’nın son günlerinde de “bir asırdır çilesini çektiğimiz daül’ıslahat...” diye yakınanlar boldu.

Osmanlı’nın çöküşünü Tanzimat’tan bu yana süren Batılılaşma hareketine bağlayan bu anlayış, bağımsızlık savaşını kazanan kadroya karşı mağlubiyetinin intikamını önce 1950’den itibaren sağ iktidarları şekillendirerek almaya çalıştı. Sonunda da “mühürsüz seçimle” neredeyse hedefine ulaştı. Bu karşıdevrim niteliğindeki rejim değişikliği, başarmaya hiç olmadığı kadar yakın.

Türkiye’deki yeni rejimin ‘dış meşruiyeti’ açısından kritik önemdeki mayıs ayı diplomasi trafiğinin ilk mühim ayağı ‘atlatıldı’. Putin, Soçi’de Erdoğan’ı ağırladı. ‘Suriye’ temalı telefon görüşmesinde yaptığı ‘tebrikini’ bu kez yüz yüze iletti. Rusya Federasyonu (RF) ile bir yılı bulan ‘normalleşme’ sürecinde ekonomik ve ticari ilişkilerde ‘bir adım ileri, iki adım geri’ resminin sebeb-i hikmeti, elbette ‘siyasi uzlaşmazlıklar’, yani Suriye idi. Dolayısıyla Soçi’de RF-Türkiye ilişkilerinin ekonomik ve ticari ayağında ‘prensipte’ verilen ‘karşılıklı düzeltme’ mesajlarının ‘siyaseten sınanması’ icap edecek.

***